In die Schweitz

Een anoniem hotel (Ibis) in Besancon is soms een uitkomst: niemand controleert je op illegaal wassen en uitdruppelen van de wielerbroek op de vloer die naar niet voor bedoeld is. En er is geen controle op het leegzuigen van de WiFi. Want er moest even flink aan de planning worden gewerkt. Maandag komt Lucas (onze zoon) naar Lausanne om me te vergezellen op het stuk door Zwitserland en dan door de Italiaanse  laars heen naar beneden. En dag twee samen wordt gelijk de koninginnerit over de Grote St Bernard pas heen. Alle routes voor de komende 4 dagen moesten gemaakt worden en daar was veel WIFI voor nodig

Over het maken van de route: ik rij deze 3 weken helemaal op GPS. Het maken van de route kent verschillende stappen: eerst kijk ik hoe de oorspronkelijke route liep die de pelgrims vanaf 1000 nChr liepen, dit is wat er op Wikipaedia staat over de Via Francigena:
De Via Francigena is een oude pelgrimsroute die loopt van Canterbury naar Rome, en onderweg Frankrijk, Zwitserland en Italië aandoet. Deze route is beschreven door een Engelse aartsbisschop Siegeric in het jaar 990. De uiteindelijke aankomst is aan het Vaticaan. Deze route is in 2004 door de Raad van Europa uitgeroepen tot een Belangrijke Culturele Route. Deze route wordt in toenemende mate gebruikt door mensen die naar Rome willen lopen. De Association International Via Francigena (AIVF) behartigt de belangen. In Nederland en België worden de belangen waargenomen door de vereniging Pelgrimswegen naar Rome.

De routes van toen zijn nu vaak erg druk omdat ze de meest logische keus zijn voor een autoweg of een spoorweg. Dus vaak moet uitgeweken worden naar iets rustiger wegen op enige afstand van de hoofdroute. Daarvoor wordt dan de Michelin kaart on line bekeken, de route wordt daarna gemaakt op  de IPad op Strava.com, gekopieerd naar Garminconnect en dan ingeschoten op mijn Garmin toestel (TomTom voor fietsers) dat ik op het stuur heb. Dit lijkt allemaal erg omslachtig, maar ik hoef dus niet meer bij elke kruising de kaart te pakken. En dat scheel zoveel tijd.
Vandaag een week op weg, ook jarig trouwens, en de bedoeling was vanuit Besancon over de Jura heen naar Zwitserland te rijden. Gelukkig goede benen, dat was nodig ook want het was veel klimmen. Eerst nog relatief rustig naar Ornans, daarna fantastisch door een kloof naar boven naar de hoogvlakte waar Pontalier op ligt. Daarvoor moest ik stuk over een drukke N weg, gelukkig was het zondag dus bijna geen vrachtverkeer.Pontalier was niet veel aan, alles zat dicht dus helaas geen stempel kunnen krijgen voor mijn paspoort.

In de weides staan alle koeien met een klok om hun nek te tingelen, nog precies zo als die vakanties dat we met onze familie gingen wandelen in Zwitserland. Na Pontalier was het nog even fors omhoog naar 1100 meter en toen een fantastische afdaling Zwitserland in. Ik ben helaas veel te veel een controlefreak om goed te kunnen dalen dus ik rem teveel. Daarom wel twee maal gestopt om de velgen te laten koelen, die worden bloedheet van al dat gerem en dan geeft dan weer gevaar op een klapband. Direct na de afdaling linksaf naar de B&B, superaardige mensen in een groot en wat rommelig huis met 5 ezels en een stevige hoeveelheid katten. Super leuk was dat ze wisten dat ik jarig was en met een taartje met een kaars binnenkwamen.
Morgen nog 45 km naar Lausanne waar Lucas met nachtbus en trein naar toe zal komen. Ik zie er naar uit. Het stuk alleen was mooi, maar als ik nog 2 week alleen door zou rijden word ik wereldvreemd. Ik draag nu al sandalen zonder sokken en praat in mezelf. Ik eindig nog op het Graffel zo.