Overgangs etappe


Pavia in de vroege morgen, op zoek naar een bakker. Lopend door de eeuwenoude stad kom ik op de mooiste plekjes, maar ik vind geen bakker. Uiteindelijk in een hippe bar nog een paar croissants en een stuk focaccia kunnen kopen. Ze zijn niet gewend dat je het mee wil nemen, kennelijk is de gewoonte om buiten de deur te ontbijten. Op de terugweg kom ik langs een bakker 50meter van de plek waar we sliepen, die was op de heenweg nog niet open.

Vandaag de laatste dag door de povlakte met ongeveer midden in Piacenza. Eindelijk hebben we door hoe we een route moeten leggen, de hele dag op mooie rustige wegen gereden. Soms iets te rustig, er zat ook een stuk met 5 km steenslag weg tussen wat onze racefietsen niet echt prettig vinden.
Koffie net voor we de Po overstaken in een van de vele mooie dorpjes waar we doorheen reden. De dagopvang wordt hier door het café verzorgd en we waren direct in gesprek met een aantal oude bazen. Koffie voor een euro, zo kan je als oude man ook lekker blijven hangen in het café.
Net voor de Po ging het opeens vreselijk op Nederland lijken, een rivierdijk met knotwilgen en tegenwind op de dijk. Een boer passeerde met een trekker vol mais en Lucas dacht dat Bauke erop zat en Ben zag er een Mompie in. De Po is erg breed en er waren gelukkig geen problemen met deze Italiaanse brug...

Piacenza werd een beetje een sof, we wilden graag een stempel in de kathedraal halen maar die zat van 12.30-15.30. Daar konden we niet op wachten, stad dus weer uit en de rest van de dag hebben we een tegenwind etappe gereden. In Busseto bleek Verdi geboren te zijn en het hele stadje laaft hiervan, er staat een enorm operahuis en er liepen allemaal kunstzinnige types op straat. Mooi stadje met erg dure Cola.

Vandaag geëindigd in Fidenza, stempel gehaald in de kerk bij een oudere meneer die in 18 dagen van Canterbury naar Rome was gereden. Fitte oude baas, of woonde Dr Ferrari hier niet in de buurt? Daarna doorgereden naar ons motel net buiten de stad. Nieuwe ervaring, de manager zit achter kogelvrij glas en geeft je een sleutel voor een van de huisjes die door heggen gescheiden zijn. Alles binnen superstaat en schoon maar je mist wel elke vorm van menselijk contact. Toch niet helemaal, bij ons Booking profiel stond wat we aan het doen zijn en toen we al klaar waren met de administratie kwam er een kleine glimlach en zei hij: " jullie gaan naar Rome zie ik hier, Buon Viaggio!"

Populaire posts van deze blog

Grand St Bernard Moordenaar

Creditcard pelgrims

Langres