Waar is dat pelgrimspaspoort???

Laatste dag voor vertrek. Licht reizen kost tijd. Je moet veel meer thuislaten dan meenemen. Dat betekent dus op bed zitten en nadenken of een kledingstuk wel of niet mee moet. En als het weer de kast in gaat de twijfel of het toch niet mee moet. Maar die St Bernard pas is meer dan 2400 meter hoog en alles moet mee naar boven.


In de schuur ook nog een paar uur lopen sleutelen, in dit geval aan de fiets van Lucas die van racefiets in trekfiets veranderde. Maar ook dat is klaar.

En dan lijkt alles op orde en dan bedenk je opeens dat je het pelgrimspaspoort al een aantal weken niet meer hebt gezien. Gelukkig kwam ook dat goed na een rondje huis uitkammen.


Dus het moet maar gaan gebeuren morgen, het voelt alsof je een gevangene bent die morgen naar de galg moet. Gelukkig dan weer wel een erg lekker galgenmaal vandaag, met dank aan de kok!







Populaire posts van deze blog

Grand St Bernard Moordenaar

Afbeelding
Emily Dickinson (1830–86).  Complete Poems.  1924. Part One: Life CXXIII OUR lives are Swiss,— So still, so cool,   Till, some odd afternoon, The Alps neglect their curtains,   And we look farther on.         5    Italy stands the other side,   While, like a guard between, The solemn Alps, The siren Alps,   Forever intervene! 44 km klimmen naar de top van de St Bernard. Onze tactiek was tot aan de loodzware laatste 6 km niet teveel energie te verspillen. Dat lukte redelijk, hoewel er al wel hele stukken 7-8% klimmen in de aanloop zaten waar je toch echt gas moet geven om boven te komen. De weg vanuit Martigny begon met vriendelijk klimmen naast een riviertje maar het dal werd kleiner en de klimprecentages venijniger. De drukte op de weg viel eerste kilometers tegen, veel auto’s en vrachtauto’s die hard naar boven reden, maar gelukkig ging er erg veel verkeer naar de (wintersport) plaats Verbier dus daarna was het goed te doen. Er zat nog een erg pittig stukje toen
Meer lezen

Creditcard pelgrims

Afbeelding
Eerste lekke band deze vakantie: bij het wegrijden een lekke voorband. Tijdens het verwisselen van de oude band stond opeens Filippo naast ons, een andere pelgrim die we al voor de derde maal ontmoetten. We voelden ons creditcard pelgrims omdat hij elke avond hard op zoek moet naar een slaapplaats ergens onderweg en wij voor ons prima hotel stonden te repareren. We hebben elkaars adres, als we op hetzelfde moment in Rome zijn gaan we samen ergens wat eten. Vandaag slappe fietsdag, de druk is van de kilometers af, omdat we pas maandagmiddag in Rome hoeven te zijn. Eerste stop vandaag Monteriggioni, waar een enorm tempeliersfort ligt dat Lucas graag wilde bekijken omdat het in een van zijn games is gebruikt. Op internet uitgezocht wie de tempeliers waren, buiten een heleboel andere dingen waren ze de beschermers van de pelgrims. Dit fort moet daarvoor gediend hebben, pelgrims waren in die eeuwen over de Via Francigena onderweg naar Rome en reisden vaak door naar Jeruzalem. Daarn
Meer lezen

Langres

Afbeelding
Bij het wakker worden: grijs en ontzettend veel regen. Vrachtwagens reden in een enorme wolk van waterdamp langs het hotel heen. De route van vandaag zou over vrij grote wegen naar het zuiden lopen maar onder deze omstandigheden leek me dat toch iets te lichtzinnig. En omdat het toch slecht weer was maar wat later weggegaan en de tijd gebruikt om de route over kleinere wegen te leggen. Het stukje naar Bar-sur-Aube was een feest, langs de rustige oever door mooie dorpjes. Bar-sur-Aube was een prettig stadje maar de kerk was verlaten dus opnieuw een stempel gehaald op het postkantoor. Daarnaast zat een bakker, met broodjes in plastic, handig met de regen die maar bleef vallen. En toen de fietsenmaker mijn bandjes op 8 bar op wilde pompen was mijn dag goed. Tien kilometer na Bar-sur-Aube nog een klein stukje omgefietst om het klooster van Clairvaux te bekijken, wat een enorm complex, niet zo gek dat de geestelijken net als de adel onder de guillotine belandden tijdens de Franse r
Meer lezen